Na przekór jesieni

Lazurowe niebo jak skrzydło sójki
lekka bryza rozwiewa włosy
muzyka lata skowronki
wysoko mewy zataczają kręgi

Ciało w złotych sylabach
kostium z pływającą grządką
woda i wodne oratorium
wiatr którego już się nie lękam

Rozeta równań w katedrze fizyki
wiosła rysują znaki na wodzie
radość wyrasta jak bezwonna maruna
letni dzień z tobą nad morzem