BEZ BOKÓW BEZ KOŃCA

Ocean liści przepyszny i bogaty
wiązy o wdzięcznych koronach
klony i lipy
nieskończony kobierzec listowia

dziecięca iluminacja

Gdyby tak przypiąć te wszystkie gałęzie
do kurty Neptuna

nie byłyby niczym innym

jak bukiecikiem na jego piersi

sztormy i huragany nad kawałkiem lasu
wiry pian rozkolebanego żywiołu

Woda potężniejsza jest od lądu
ciało niewiele lepsze
od drewnianego kloca
gdy uleci życie

żywioł
bez dna

Niepojęte

Słońce mówisz radość
wiosna mówisz nadzieja
kwiaty mówisz życie
my mówisz razem

to dlaczego ja czuję inaczej

podaj mi rękę
przytulę się
serce mi ogrzej
roztopię się
myśli pomaluj

niczego nie żałuj
kocham cię